هال مور متولد۲ اوت ۱۸۹۴ در سانفرانسیسکو – درگذشت۱۰ مه ۱۹۷۴ در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، یک فیلمبردار مشهور سینما بود. او به خاطر کاری که برنده اسکار شد در فیلم «رویای شب نیمه تابستان» محصول 1935 شناخته می شود. او در سال 1943 یک اسکار دیگر را برای کارش بر روی "شبح اپرا" دریافت کرد و در سال 1952 برای فیلم "چهار پوستر" نامزد اسکار شد.
حرفه:
هال مور از دوران جوانی می خواست حرفه ای در سینما را دنبال کند، زیرا کنجکاو بود که در مورد نحوه حرکت تصاویر روی صفحه بیاموزد. او برای کسب تجربه با دوربین در یک آزمایشگاه عکاسی کار می کرد. زمانی که 19 سال داشت اولین فیلمش را با نام « دختر پام » فیلمبرداری کرد که متاسفانه به دلیل مشکلاتی که با شرکت پخش فیلم های سینمایی داشت، هیچ گاه توسط مردم دیده نشد.
مور در سال 1915 به هالیوود نقل مکان کرد و شروع به کار در یونیورسال سیتی کرد تا تجربه بیشتری در این صنعت کسب کند. در آنجا، او « خواننده جاز » را در سال 1927 برای برادران وارنر فیلمبرداری کرد.
در سال 1915، در یک نمونه اولیه از یک فیلم استثماری که مستقیماً در اختیار صاحبان تئاتر قرار گرفت، مور و سل لزر(تهیه کننده) فیلمی به نام «آخرین شب ساحل بربری» تهیه و کارگردانی کردند. این فیلم ظاهراً آخرین شب منطقه فاسد باربری ساحل نور قرمز سانفرانسیسکو را قبل از تعطیل شدن توسط پلیس نشان می دهد. (این منطقه در واقع تا سال 1917 بسته نشده بود.) اکنون این فیلم، یک فیلم گمشده در نظر گرفته می شود.
اگرچه مور عمدتاً به‌عنوان پرتره‌نگار سینما در فیلم‌هایی مانند «راهپیمایی عروسی»، «رویای یک شب نیمه تابستان» و تکنسین رنگ « شبح اوپرا» کار می‌کرد، او علاقه زیادی به کشف محدودیت‌های دوربین داشت. مور سال‌ها قبل از گرگ تولند با فوکوس عمیق فیلمبرداری کرده است . «گلوله‌ها یا رای‌ها» و «مراتع سبز» هر دو با فوکوس عمیق فیلمبرداری شدند.
او از نماهای متحرک در فیلم ایتالیایی کابیریا الهام گرفت و دوربینی با توانایی های ردیابی ویژه برای فیلم خود به نام «کوه پان» در سال 1914 ساخت.
قابل ذکر است که مور تنها فردی است که جایزه اسکار رقابتی را بدون نامزدی دریافت کرده است. در سال 1936، یک کمپین برای او جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری را برای کارش در «رویای یک شب نیمه تابستان» (1935) به ارمغان آورد. آکادمی بعداً قوانین اسکار را تغییر داد و رای‌گیری را غیرممکن کرد. در سال 1944، مور اولین کسی بود که برنده جایزه اسکار برای فیلمبرداری سیاه و سفید و رنگی شد، زمانی که دومین جایزه اسکار خود را دریافت کرد، این بار با دبلیو هاوارد گرین برای بهترین فیلمبرداری در یک فیلم رنگی، برای کارشان در فیلم « شبح اوپرا» (1943).
مور برای کارش در «چهار پوستر» (1952)، فیلمی بر اساس نمایشنامه ای به همین نام، نوشته یان دی هارتوگ، نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمبردار شد. او همچنین نامزد جایزه گلدن گلوب برای بهترین فیلمبرداری در یک فیلم سیاه و سفید، برای بازی در همان فیلم شد.
از دیگر آثار فیلمبرداری فیلم می توان به آنی رونی کوچک (1925)، قمار بزرگ (1931)، به سلامتی برای خانم بیشاپ (1941)، قسمت دیگری از جنگل (1948) و وحشی (1953) اشاره کرد.
مور از سال 1930 تا 1931 به عنوان رئیس انجمن سینماگران آمریکا خدمت کرد. سپس برای دو دوره از سال 1963 تا 1965 و سرانجام از سال 1969 تا 1970. او یکی از اولین اعضای آکادمی علوم و هنرهای تصویری متحرک بود. عضو ارشد هیئت مدیره آکادمی. او بیش از 20 سال ریاست شعبه سینماتوگرافی آکادمی را بر عهده داشت و همچنین بخشی از فرهنگستان علوم و هنرهای تلویزیونی بود. او قبل از مرگش برای تبلیغ فیلمبرداران و صنعت سینما در سطح آمریکا سفر می کرد.
هال مور برای کمک‌های فراوانش به فیلم‌های سینمایی و صنعت فیلم، یک ستاره در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود واقع در بلوار هالیوود 6433 دریافت کرد.
مور در 7 دسامبر 1934 با بازیگری به نام "اولین ونبل" ازدواج کرد که در صحنه فیلمبرداری دیوید هاروم ویل راجرز با او آشنا شد. آنها به شدت گیاهخوار بودند، آنها دو دختر به نام های دولورس و روزالیا داشتند و این زوج تا زمان مرگ او در سال 1974 ازدواج کردند.
جوایز:
جایزه اسکار، 1936، بهترین فیلمبرداری – رویای یک شب نیمه تابستان (1935)
جایزه اسکار، 1944، بهترین فیلمبرداری – شبح اوپرا (1943)
منابع:
https://www.oscars.org
https://en.wikipedia.org
