فیلمبرداران منتخب هشتمین دوره ی فستیوال کمرایمیج لهستان 2000

۰۶ تیر ۱۴۰۱ مقالات مهدی اصلانی ، آموزشگاه سینمایی ماد ، آموزش فیلمبرداری ، فستیوال کمرایمیج

برنده ی قورباغه طلایی هشتمین دوره ی فستیوال کمرایمیج

رودریگو پریتو (زاده ۲۳ نوامبر ۱۹۶۵) یک فیلمبردار مکزیکی است. او به عنوان فیلمبردار مارتین اسکورسیزی و الخاندرو گونزالس ایناریتو و سایر کارگردانان ارتباط نزدیکی داشته است. او هم عضو انجمن سینماگران مکزیک و هم در انجمن سینماگران آمریکاست. پریتو در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز و نامزدی بسیاری دریافت کرده است، از جمله سه نامزدی اسکار برای بهترین فیلمبرداری برای کوه شکست (2005) آنگ لی و سکوت مارتین اسکورسیزی (2016) و مرد ایرلندی (2019).

رودریگو پریتو در مکزیکو سیتی مکزیک به دنیا آمد. پدربزرگ او، خورخه پریتو لورنز، شهردار مکزیکوسیتی و رهبر اتاق نمایندگان مکزیک بود، اما بعداً به دلیل اختلافات سیاسی توسط حاکم این کشور تحت تعقیب قرار گرفت. پدربزرگ پریتو به همراه خانواده اش به تگزاس و سپس به لس آنجلس فرار کرد. پدر پریتو بیشتر دوران کودکی خود را در آنجا سپری کرد. پدر پریتو در دانشگاه نیویورک در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد و در آنجا با مادر پریتو که هنرمند بود آشنا شد و با او ازدواج کرد. رودریگو پریتو از Centro de Capacitación Cinematográfica در مکزیکوسیتی فارغ التحصیل شد. پریتو با نام‌هایی چون اسپایک لی (ساعت 25)، کرتیس هانسون (8 مایل)، آنگ لی (کوه شکست و هوس، احتیاط) و پدرو آلمودوار (آغوش‌های شکسته) کار می‌کرد، تبدیل به یک فیلمبردار معتبر شد. با این وجود، میراث سیاسی او هنوز هم تأثیر قابل توجهی بر حرفه او دارد. در سال 2002، پریتو فیلم فریدا را فیلمبرداری کرد، فیلمی درباره فریدا کالو، هنرمند مکزیکی کمونیست. در سال 2003، پریتو در دو پروژه مستند با الیور استون همکاری کرد: Comandante درباره فیدل کاسترو و Persona Non Grata درباره یاسر عرفات.

در سال 2004، پریتو برای استون اسکندر را فیلمبرداری کرد. پریتو همچنین با الخاندرو گونزالس ایناریتو در فیلم های تحسین شده Amores perros، 21 Grams، Babel و Biutiful کار کرد.

پریتو به دلیل استفاده نامتعارف از دوربین که اغلب با نورپردازی قوی و دلبخواهی ترکیب می شود مورد توجه قرار گرفته است. در «بیست و پنجمین ساعت»، پریتو از نوردهی بیش از حد و تکنیک‌های دیگر برای ایجاد تصاویری شبیه رویا استفاده کرد تا به این معنی باشد که رویدادهایی که روی صفحه نمایش داده می‌شوند، خاطرات یا رؤیا هستند. عکاسی نوآورانه مشابهی را می‌توان در «فریدا» مشاهده کرد که شامل رنگ‌های قوی و تصاویر واضح با رنگ‌های زرد و قهوه‌ای جوی و همچنین استفاده آزمایشی او از مادون قرمز در صحنه نبرد در اسکندر است. پریتو همچنین علاقه مند به برانگیختن طبیعت گرایی است که بیشتر در The Homesman و Brokeback Mountain مشهود است. پریتونه نه تنها کوه شکست را فیلمبرداری کرده که برای آن نامزد اسکار بهترین فیلمبرداری شد، بلکه در نقش کوتاهی در همین فیلم به عنوان یک ژیگولو مکزیکی ظاهر شد که شخصیت جیک جیلنهال، «جک تویست»، با او ملاقات می‌کند.

پریتو همکاری هنری با مارتین اسکورسیزی داشته است. اولین بار در فیلم The Wolf of Wall Street،سپس Silence، که برای آن دومین نامزدی اسکار خود را برای بهترین فیلمبرداری به دست آورد، و اخیراً مرد ایرلندی که در نوامبر 2019 منتشر شد. در دسامبر 2019، پریتو اعلام کرد که با فیلم آینده اسکورسیزی، قاتلان ماه گل، همکاری خواهد کرد. او به عنوان فیلمبردار موزیک ویدیوهای سه تک آهنگ تیلور سوئیفت 2020، "The Man"، که به یکی از فیلم های قبلی او، گرگ وال استریت، "کاردیگان" و "بید" اشاره دارد، اقدام کرده است.

پریتو برنده جایزه ویلچک 2021 در فیلمسازی است که توسط بنیاد ویلچک اعطا می شود.

فیلموگرافی

همه آنها جادوگر هستند 1996

سگ ها را دوست دارد 2000

معصیت اصلی 2001

فرمانده 2003

بابل 2006

آغوش های شکسته 2009

حالت بازی 2009

جوایز:

3 بار نامزدی اسکار برای فیلم های کوهستان شکست ،سکوت و مرد ایرلندی

3 بار نامزدی در بفتا برای فیلم های کوهستان شکست،بابل و مرد ایرلندی

4 نامزدی در انجمن فیلمبرداران آمریکا برای فیلم های فریدا،کوهستان شکست،سکوت و مرد ایرلندی

2 بار برنده قورباغه طلایی و نقره ای فستیوال کمرامیج به ترتیب برای فیلم های سگ ها را دوست دارد و اسکندر.

برنده ی قورباغه نقره ای در هشتمین دوره ی فستیوال کمرایمیج

روبر فریس (زاده ۱۹۴۰) یک سینماگر فرانسوی متولد پاریس است. او برای کارش در فیلم عاشق نامزد جایزه اسکار شد. فرایس یکی از همکاران دائمی کارگردانانی مانند ژان ژاک آنود و نیک کاساوتیس بوده است.

فیلموگرافی:

زن دیگر2014

دختری با دوچرخه2013

سرآشپز2012

مجموعه(سریال تلویزیونی) 2011

دردی در پشت 2008

رنگ آزادی2007

خدمتکار2006

سگ آلفا 2006

هتل رواندا2004

دفترچه یادداشت2004

لوتر2003

تمپو 2003

دشمن در دروازه2001

واتل2000

رونین 1998

هفت سال در تبت1997

کلیدهای تولسا 1997

بال های شجاعت 1995

یک جنایت1993

عاشق1992

مارپیچ 1987

تلفن همیشه دو بار زنگ می زند1985

معشوق لیدی چاترلی1981

آسفالت1981

مجموعه های خصوصی1979

یک دو دو1978

آخرین عاشق رمانتیک 1978

زن فرانسوی1977

امانوئل دوم1975

مرد آزاد1973

برنده ی قورباغه برنز در هفتمین دوره ی فستیوال کمرایمیج

فیلیپ رمی اوگارد (زاده ۶ آوریل ۱۹۴۸) یک فیلم‌بردار نروژی است. از سال 1983، اوگارد از بیش از 30 فیلم بلند فیلمبراری کرده است و به عنوان یکی از برترین فیلمبرداران نروژ شناخته شده است. او اغلب با کارگردانان مارتین آسفاوگ، بنت هامر و هانس پتر مولاند همکاری می کند.

به دلیل نورپردازی ذوق‌گرا و طبیعی و توانایی در ساختن مؤثر تصویر‌های دشوار، اغلب با استفاده از حرکات ظریف اما بسیار دقیق مورد ستایش قرار گرفته است.

گزیده ای از فیلم ها:

هتل سنت پائولی1988

Sweetwater1988

یک مشت زمان 1989

مرگ در مرکز اسلو 1990

تلگرافیست1993

از قلب من عبور کن و امید به مردن 1994

صفر کلوین1995

دستیابی آسان به آب 1998

انبار (بچه های دمنده شیشه) 1998

آبردین2000